ΤΟ "ΑΠΟΜΕΣΗΜΕΡΟ ΕΝΟΣ ΦΑΥΝΟΥ" ΑΠΟ ΤΟ ΧΟΡΟΘΕΑΤΡΟ ΛΥΔΙΑ ΛΙΘΟΣ
Το ιμπρεσσιονιστικό μουσικό ποίημα του Claude Debussy, εμπνέει την
Φένια Αποστόλου και δημιουργεί μία χορογραφία όπου ανασύρει από τα
βάθη του ασυνειδήτού μας την αρχετυπική μορφή του Φαύνου- Θεού Πάνα
και της ονειρικής μορφής της Νύμφης- Ιέρειας.
Περνώντας κατευθείαν στη δεύτερη "ανάγνωση" της μουσικής και της
χορογραφίας παρατηρούμε την καθαρή αρσενική δύναμη του Φαύνου, να
αναζητά εκείνο το γόνιμο και εύφορο έδαφος που αντιπροσωπεύεται από τη
Νύμφη. Αντ' αυτού βρίσκει στην απεριόριστη δύναμη του υγρού
στοιχείου, την απεικόνιση του δικού του ασυνείδητου. Προς στιγμήν η
Νύμφη ανοίγει τις πύλες της γνώσης στο νεαρό Φαύνο, όμως αυτός
επιδεικνύει την ανωριμότητα της νεανικότητάς του τονίζοντας για μια
ακόμη φορά τη διαφορά στο επίπεδο των δύο συνειδήσεων. Η νύμφη
καλύπτει τον ανεκτίμητο πλούτο της πίσω από φύλλα και κλαδιά δέντρων
και μέσα από την παραζάλη της καινούργιας πληροφορίας ο Φαύνος
προσπαθεί να ξαναβρεί τον αρχέγονο εαυτό, κοιτάζοντας μέσα από τον
καθρέφτη της κάμερας. Χορογραφία με αρκετά συμπυκνωμένο νόημα,
περιγράφει με ανανεωτικό, ευρηματικό τρόπο τη συνύπαρξη και αντίθεση
του συνειδητού και ασυνείδητου, του θηλυκού και αρσενικού.
L' APRES MIDI D' UN FAUNEΤο ιμπρεσσιονιστικό μουσικό ποίημα του Claude Debussy, εμπνέει την
Φένια Αποστόλου και δημιουργεί μία χορογραφία όπου ανασύρει από τα
βάθη του ασυνειδήτού μας την αρχετυπική μορφή του Φαύνου- Θεού Πάνα
και της ονειρικής μορφής της Νύμφης- Ιέρειας.
Περνώντας κατευθείαν στη δεύτερη "ανάγνωση" της μουσικής και της
χορογραφίας παρατηρούμε την καθαρή αρσενική δύναμη του Φαύνου, να
αναζητά εκείνο το γόνιμο και εύφορο έδαφος που αντιπροσωπεύεται από τη
Νύμφη. Αντ' αυτού βρίσκει στην απεριόριστη δύναμη του υγρού
στοιχείου, την απεικόνιση του δικού του ασυνείδητου. Προς στιγμήν η
Νύμφη ανοίγει τις πύλες της γνώσης στο νεαρό Φαύνο, όμως αυτός
επιδεικνύει την ανωριμότητα της νεανικότητάς του τονίζοντας για μια
ακόμη φορά τη διαφορά στο επίπεδο των δύο συνειδήσεων. Η νύμφη
καλύπτει τον ανεκτίμητο πλούτο της πίσω από φύλλα και κλαδιά δέντρων
και μέσα από την παραζάλη της καινούργιας πληροφορίας ο Φαύνος
προσπαθεί να ξαναβρεί τον αρχέγονο εαυτό, κοιτάζοντας μέσα από τον
καθρέφτη της κάμερας. Χορογραφία με αρκετά συμπυκνωμένο νόημα,
περιγράφει με ανανεωτικό, ευρηματικό τρόπο τη συνύπαρξη και αντίθεση
του συνειδητού και ασυνείδητου, του θηλυκού και αρσενικού.
Χορογραφία: Φένια Αποστόλου
Μουσική: Claude Debussy
Φαύνος: Ηλίας Μπαγεώργος
Νύμφη: Φένια Αποστόλου
Παραγωγή: Χοροθέατρο "Λυδία Λίθος", 2013
ΕΚΔΉΛΩΣΗΣ ΠΑΝΣΕΛΗΝΟΣ ΣΤΟΝ ΚΗΠΟ ΤΟΥ ΕΙΚΑΣΤΙΚΟΎ, ΛΟΓΟΤΈΧΝΗ, ΠΕΡΦΌΡΜΕΡ,
ΘΕΩΡΗΤΙΚΟΎ ΤΗΣ ΤΈΧΝΗΣ ΚΏΣΤΑ ΕΥΑΓΓΕΛΆΤΟΥ.
¨" Μωβ Σκηνή " της Σύγχρονης Πινακοθήκης VILLA ΡΟΔΟΠΗ, στο Αργοστόλι
Κεφαλονιάς. (είσοδος κήπου Μαντζαβίνου 8, έναντι Εφορείας Αρχαιοτήτων,
Photos: Νίκος Καλύβας.
Η είσοδος για ενήλικους φιλότεχνους ελεύθερη.
