ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΟΥ ΟΜΟΤΙΜΟΥ ΚΑΘΗΓΗΤΗ ΤΗΣ ΙΑΤΡΙΚΗΣ ΤΟΥ ΠΑΝ/ ΜΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ - ΛΟΓΟΤΕΧΝΗ ΦΩΤΗ ΠΑΥΛΑΤΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΣΥΛΛΟΓΗ ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΕΥΑΓΓΕΛΑΤΟΥ.

ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΟΥ  ΟΜΟΤΙΜΟΥ ΚΑΘΗΓΗΤΗ ΤΗΣ ΙΑΤΡΙΚΗΣ ΤΟΥ ΠΑΝ/ ΜΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ - ΛΟΓΟΤΕΧΝΗ  ΦΩΤΗ ΠΑΥΛΑΤΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΣΥΛΛΟΓΗ ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΕΥΑΓΓΕΛΑΤΟΥ.

"Η Ελεγεία των Εκβατάνων", εκδ. Απόπειρα.

Σε όλα σχεδόν τα ποιήματα του Κώστα Ευαγγελάτου, ο στίχος με τη χαρακτηριστική στιχοδομή του, παρουσιάζεται βραχύλογος, « Δωρικός», αφήνοντας τον αναγνώστη να ανοίξει περισσότερο τις « κουρτίνες» και να « δεί» το θαυμαστό κόσμο των ιδεών και των πραγμάτων, που αποτυπώνει στο χαρτί. Σε πολλά από τα ποιήματα του, η έμπνευση του μοιάζει με ξαφνική ανοιξιάτικη « βροχή», που όχι σπάνια, ακολουθείται από ένα πνευματικό «ουράνιο τόξο».

Ο ποιητικός του λόγος, γενικά, χαρακτηρίζεται από μια αυθεντική, πηγαία λογοτεχνική έμπνευση και στοχαστική, φιλοσοφική διάθεση, αποτέλεσμα αναμφίβολα βιωματικής και ψυχο-συναισθηματικής φόρτισης, χωρίς έντονο λυρισμό, αφήνοντας τον αναγνώστη να περιπλανηθεί  ακολουθώντας τα χνάρια της διεισδυτικής του πένας, στα μονοπάτια της αναζήτησης και του θαυμαστού κόσμου ( ορατού και αόρατου) της σκέψης και της διανόησης τόσο της δικής του, όσο και του αναγνώστη, με την ενεργοποίηση και αφύπνιση του πνευματικού « γονιδιακού υποστρώματος», που όπως προσωπικά πιστεύω, κάθε ανθρώπινο πλάσμα το κουβαλάει μαζί του.

Αδιαμφισβήτητα, ο ποιητής Κώστας Ευαγγελάτος διακατέχεται από εκείνο το ξεχωριστό αίσθημα, συναίσθημα της « Ενσυναίσθησης», ένα ένστικτο που σου δίνει τη δυνατότητα της διείσδυσης και ταύτισης με το εσωτερικό « είναι» των ανθρώπων, αλλά και των πραγμάτων (υλικών και πνευματικών). Με το χάρισμα αυτό, ο ποιητής, μας  παρουσιάζει εκείνα που συνήθως δεν μπορούμε να τα «δούμε» ή αν θέλετε τα προσπερνούμε αδιάφορα, χάνοντας όμως έτσι τα μονοπάτια για την ανακάλυψη της αλήθειας και το « πανόραμα» του θαυμαστού πνευματικού κόσμου, που τελικά σου δίνουν τη δυνατότητα να οικοδομήσεις την υπαρξιακή σου ταυτότητα στη γήινη διαδρομή σου.

Όλα τα ποιήματα συνοδεύονται από υπέροχα, θαυμαστά σκίτσα, ταιριαστά με το στοχαστικό και φιλοσοφικό πνεύμα των στίχων, έτσι που θα μπορούσα να δώσω τον χαρακτηρισμό του εικαστικού  ιμπρεσσιονισμού. Τα συνειρμικά νοήματα και μηνύματα του ποιητικού του λόγου, συνεπαίρνουν  τον αναγνώστη σε «ταξίδια» στοχασμού και διαλογισμού και σε σταθμούς , που στον απόηχο τους αποτελούν το « point de depart”,  ακόμη και έμπνευσης και μεταρσιωτικής ανύψωσης.  Και είναι βέβαιο, ότι τα ποιήματα του σου δίνουν την παρορμητική δυνατότητα να δημιουργήσεις, να κτίσεις τη δική σου « υπαρξιακή ταυτότητα» και να « βλέπεις» τον κόσμο διαφορετικά όσον αφορά στις ενέργειες, στις συμπεριφορές σου και γενικά σε κάθε δραστηριότητα σου, ιδιαίτερα στο επίπεδο επικοινωνίας με τον συνάνθρωπο σου, στα πλαίσια της έννοιας και του πνεύματος της Αριστοτελικής Αρετής. Στο κάτω- κάτω της γραφής η Λογοτεχνία, ο Ποιητικός λόγος, η Μουσική και γενικά οι Εικαστικές Τέχνες θα παραμένουν πάντα μια ανεξάντλητη πηγή ευχαρίστησης, ανακούφισης, ακόμη και έμπνευσης, που συχνά συνοδεύουν τον άνθρωπο στο οδοιπορικό της Γνώσης στην όλη διαδρομή της ζωής του. Αναμφίβολα, και ο ρόλος του πνευματικού κόσμου, στην κρίση αυτή της εποχής μας, είναι σημαντικός, αν όχι καταλυτικός, για την οικοδόμηση της 

«υπαρξιακής» μας ταυτότητας.

Και όσον αφορά τη Λογοτεχνία, ο Κάρλος Φουέντες έγραψε ότι: « Η Λογοτεχνία είναι χρήσιμη, γιατί καλλιεργεί τη φαντασία και το λόγο, χωρίς αυτά, η κοινωνία οδηγείται στον αφανισμό.»

Στην σημερινή εποχή της παγκοσμιοποίησης των πάντων, όπου η μαγεία της λέξης «παγκοσμιοποίηση» έχει ξεθωριάσει( και μαζί της και η ταυτότητα του « Πολίτη της Γης») κι έχουν μείνει  μόνο οι αριθμοί, ο «σκεπτόμενος άνθρωπος» αποτελεί το μοναδικό « οχυρό» και το μοναδικό στοιχείο « αντίστασης» στην αμμοθύελλα της παγκοσμιοποίησης και της « επέλασης» της Υψηλής Τεχνολογίας, που όπως είπε ο J. Rostand:  « μας έκανε θεούς προτού αξιωθούμε να γίνουμε άνθρωποι».

Ο ζωγράφος, ο θεωρητικός των Εικαστικών Τεχνών, ο ποιητής, Κώστας Ευαγγελάτος, μέσα από τη δύναμη του ζωγραφικού έργου του και του Ποιητικού του Λόγου, αναδεικνύεται  ανιχνευτής της ανθρώπινης ψυχής σε ατραπούς αναπάντητων κοσμικών ερωτημάτων και μεταφυσικών προβλημάτων, όλα δοσμένα με οραματισμό και στοχαστική απογείωση. Συγκαταλέγεται  στους συνανθρώπους μας με τη βαθειά πίστη στις άφθαρτες ανθρωπιστικές αξίες και τη διακαή επιθυμία τους για προσφορά στην Επιστήμη, τις Τέχνες, στα Γράμματα και στην Κοινωνία.

Στην Κοινωνία, που περισσότερο από ποτέ, έχει ανάγκη από τον «πνευματάνθρωπο», σε αντιπαράθεση με τον συνεχώς εξελισσόμενο «μηχανάνθρωπο».

(στο σχέδιο του Κώστα Ευαγγελάτου που συνοδεύει το κείμενο, θα έδινα τον τίτλο: «Η σύλληψη της “ιδέας” στο ελικοδρόμιο του ανθρώπινου νου», (Βολταίρος: «Ουδέν ανώτερον της ιδέας»).

ΦΩΤΗΣ ΠΑΥΛΑΤΟΣ

" Γιατρός- Λογοτέχνης ", 2014