Η ΜΑΓΕΙΑ ΤΩΝ
ΚΕΡΑΜΙΚΩΝ
ΙΖΝΙΚ
Μουσείο Μπενάκη Ισλαμικής Τέχνης
Εγκαίνια: 05.10.2017, ώρα 20:00
Διάρκεια: 06.10.2017
– 19.11.2017
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Το Μουσείο Μπενάκη εγκαινιάζει στους χώρους του Μουσείου Ισλαμικής Τέχνης,
την Πέμπτη 5 Οκτωβρίου 2017 και ώρα
20:00, την έκθεση «Η Μαγεία των
Κεραμικών Ιζνίκ». Η έκθεση θα διαρκέσει έως τις 19 Νοεμβρίου 2017 και
πραγματοποιείται σε διάλογο με την
έκθεση «ICARO – ΙΚΑΡΟΣ. Το εργαστήριο κεραμικών της Ρόδου, 1928-1988», που
λαμβάνει χώρα την ίδια χρονική περίοδο στο Μουσείο Μπενάκη Ελληνικού
Πολιτισμού (Κουμπάρη 1).
Η έκθεση Η Μαγεία των κεραμικών Ιζνίκ εστιάζει στα κεραμικά της οθωμανικής
περιόδου και συγκεκριμένα σε αυτά που δημιουργήθηκαν τον 16ο αιώνα στην πόλη
Ιζνίκ της Μ. Ασίας. Αγγεία με φωτεινά χρώματα και ζωντανά σχέδια, τα οποία θαυμάστηκαν και έγιναν
περιζήτητα τόσο κατά την περίοδο της παραγωγής τους όσο και κατά τον 19ο
αιώνα, αποτελούν ένα από τα πιο λαμπρά
επιτεύγματα στην ιστορία της κεραμικής.
Σκοπός της έκθεσης είναι να
αναδείξει μια διαδρομή που ξεκινά στα μέσα του 19ου αιώνα με το πρώτο
ενδιαφέρον των Ευρωπαίων και τις πρώιμες μελέτες και καταλήγει στα εργαστήρια
της Ελλάδας και συγκεκριμένα του Φαλήρου και της Ρόδου που επιχειρούν την
αναβίωση των κεραμικών.
Στο πρώτο σκέλος η έκθεση
επικεντρώνεται στο ενδιαφέρον των Ευρωπαίων για τα κεραμικά Ιζνίκ τον 19ο
αιώνα. Η δημιουργία συλλογών είναι ένα φαινόμενο που χαρακτηρίζει τον 19ο αιώνα
και τροφοδοτείται από τον οριενταλισμό και τις ιστορικιστικές τάσεις της
εποχής, οι οποίες προωθούν την αναβίωση ρυθμών του παρελθόντος. Ευρωπαίοι
περιηγητές και μελετητές ανακαλύπτουν το μεσαιωνικό παρελθόν των χωρών της
Μέσης Ανατολής στην τέχνη των Μαμελούκων της Αιγύπτου, την τέχνη της
μουσουλμανικής Ισπανίας και του Ιράν. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, ιδιαίτερη θέση
κατέχουν τα ισλαμικά κεραμικά, τα οποία περιλαμβάνονται στις μεγάλες διεθνείς
εκθέσεις της Ευρώπης και κεντρίζουν το ενδιαφέρον των συλλεκτών. Παράλληλα,
εξειδικευμένες εκθέσεις διοργανώνονται σε μεγάλες πόλεις όπως στο Λονδίνο, το
Παρίσι, το Μόναχο και την Αλεξάνδρεια.
Η περίπτωση της κεραμικής Ιζνίκ
παρουσιάζει ξεχωριστό ενδιαφέρον. Οι συλλέκτες που εμπλουτίζουν τις συλλογές
τους, αγοράζοντας κυρίως από εμπόρους τέχνης στο Κάιρο και την Αλεξάνδρεια, συχνά
αγνοούν την πραγματική προέλευση των έργων. Μέχρι τις αρχές του 20ού αιώνα οι
θεωρίες που κυριαρχούν σχετικά με τον τόπο κατασκευής των αγγείων και των
πλακιδίων είναι λανθασμένες. Όπως προκύπτει από τις εκδόσεις της εποχής, η
παραγωγή των κεραμικών αποδίδεται στο Ιράν, τη Ρόδο ή τη Δαμασκό, αποτυπώνοντας
τις αντιλήψεις σύγχρονων ευρωπαίων μελετητών, όπως του αρχιτέκτονα Owen Jones,
για την έλλειψη πρωτοτυπίας της οθωμανική τέχνη. Παράλληλα με τη διαμόρφωση των
συλλογών ο θαυμασμός για τα Ιζνίκ οδηγεί ορισμένα εργαστήρια στη Γαλλία, την
Αυστρία και την Ιταλία να κατασκευάσουν και να διαθέσουν στις αγορές αγγεία από
πορσελάνη με οθωμανική διακόσμηση που περιλαμβάνει αραβουργήματα και άνθη όπως
οι τουλίπες, τα γαρύφαλλα, το θυσανωτό φύλλο «σαζ» και άλλα.
Το δεύτερο σκέλος της έκθεσης είναι
αφιερωμένο στα ελληνικά κεραμικά του 20ού αιώνα και στη σχέση τους με την
αισθητική των Ιζνίκ. Από τις αρχές του 20ού αιώνα και ιδιαίτερα μετά το 1922
καταφεύγουν στην Ελλάδα αγγειοπλάστες από την Κιουτάχεια. Εκείνη την εποχή
ιδρύονται εργαστήρια κεραμεικής στο Φάληρο (Κιουτάχια και Κεραμεικός) όπου
αξιοποιούνται οι γνώσεις και η εμπειρία των προσφύγων. Στην παραγωγή
αναδεικνύεται το διακοσμητικό ρεπερτόριο των κεραμικών Ιζνίκ παράλληλα με την
ελληνική θεματολογία. Η επιρροή των κεραμικών Ιζνίκ συνεχίζεται στην Ελλάδα έως
και τη μεταπολεμική περίοδο με τα κεραμικά της Ρόδου.
Στην έκθεση παρουσιάζονται για
πρώτη φορά, μετά από πολλά χρόνια, επιλεγμένα κεραμικά από τις συλλογές του
Μουσείου Μπενάκη και σπάνιες εκδόσεις από την προσωπική συλλογή του ιδρυτή του,
Αντώνη Μπενάκη. Η επιλογή εμπλουτίζεται με αγγεία από τη συλλογή του Μουσείου
Ελληνικής Λαϊκής Τέχνης και Ελληνικών Λαϊκών Μουσικών Οργάνων καθώς και από
ιδιωτικές συλλογές.
Την έκθεση
συνοδεύει έκδοση δίγλωσση, (Ελληνικά/Αγγλικά), η οποία περιλαμβάνει φωτογραφίες επιλεγμένων έργων και συνοδευτικά
κείμενα από την επιμελήτρια της έκθεσης Μίνα
Μωραΐτου, επιμελήτρια του Μουσείου Μπενάκη Ισλαμικής Τέχνης.
«Η Μαγεία των κεραμικών Ιζνίκ» έρχεται σε διάλογο
με την έκθεση «ICARO – ΙΚΑΡΟΣ. Το εργαστήριο κεραμικών της Ρόδου,
1928-1988», που λαμβάνει χώρα την ίδια χρονική περίοδο στο Μουσείο Μπενάκη
Ελληνικού Πολιτισμού (Κουμπάρη 1).
ΠΑΡΑΛΛΗΛΕΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ
Ομιλία της Sato Moughalian με τίτλο Ο David Ohannessian και η Αρμένικη Κεραμεική
της Ιερουσαλήμ - Δευτέρα 16.10.2017, ώρα 17:00
Οι λαμπρές γαλάζιες και πράσινες εφυαλώσεις της Αρμένικης κεραμεικής από
την Ιερουσαλήμ έχουν γίνει σήμα κατατεθέν της Ιερής Πόλης. Οι απαρχές αυτής της
ξεχωριστής τέχνης πηγάζουν από την Κιουτάχεια, στην βορειοδυτική Τουρκία και
περιπλέκονται με τις αναταραχές του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου. Η ομιλία της κυρίας
Moughalian θα εντοπίσει την αναβίωση της παράδοσης της κεραμικής από την
Κιουτάχεια στα τέλη του 19ου αιώνα και στις αρχές του 20ου
καθώς και την «μεταφορά» αυτής της ξεχωριστής τέχνης στην Ιερουσαλήμ. Ο David Ohannessian (1884-1953), ένας
σπουδαίος κεραμίστας, είχε ένα από τα καλύτερα εργαστήρια κεραμικής στην
Κιουτάχεια στα χρόνια πριν τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, εκτελώντας παραγγελίες για
Οθωμανούς κυβερνήτες και διακεκριμένους Ευρωπαίους όπως ο Sir Mark Sykes. Ο
Ohannessian επέζησε την εξορία στη Συριακή έρημο το 1916-17 και μετέπειτα
εγκαταστάθηκε στην Ιερουσαλήμ με σκοπό να δημιουργήσει κεραμικά πλακίδια για
την προγραμματισμένη ανακαίνιση του τεμένους του Τρούλου του Βράχου ύστερα από
πρόσκληση των Βρετανών.
Ο David Ohannessian αναβίωσε την
τέχνη του στην Βρετανική Εντολή της Παλαιστίνης, στρατολογώντας και άλλους
τεχνίτες από την Κιουτάχεια να τον ακολουθήσουν και εκπαίδευσε μια νέα γενιά
Αρμένιων να δημιουργούν πολύχρωμα και περίτεχνα κεραμικά. Αυτή η παράδοση που
δημιουργήθηκε στην Ιερουσαλήμ το 1919 συνεχίζει να ακμάζει και σήμερα.
Η Sato Moughalian είναι βραβευμένη φλαουτίστρια από την Νέα Υόρκη με πάνω από 30
ηχογραφήσεις μουσικής δωματίου στο ενεργητικό της. Τα τελευταία οκτώ χρόνια, ερευνά τη ζωή και το έργο του παππού της,
κεραμίστα David Ohannessian, «βουτώντας» σε αρχεία στην Τουρκία, το Ισραήλ,
την Αγγλία και τη Γαλλία, και εντοπίζοντας την ιστορία της τέχνης του. Από το
2015 έχει εκδώσει άρθρα στα περιοδικά Toplumsal Tarih, Stambouline,
έναν κατάλογο έκθεσης για κεραμικά της Κιουτάχειας για το Komitas
Museum-Institute στο Γερεβάν στην Αρμενία, μια γαλλική ανθολογία με τίτλο A
la découverte de la Jérusalem des Arméniens (Paris: Somogy Éditions d’Art,
forthcoming), και έδωσε συνέντευξη για ένα επεισόδιο του Ottoman History
Podcast. Αυτή την περίοδο ολοκληρώνει μια βιογραφία για τον Ohannessian για το
Redwood Press/Stanford University Press, η οποία αναμένεται να κυκλοφορήσει το
2019.
Η ομιλία θα πραγματοποιηθεί στα αγγλικά
Ξεναγήσεις από την επιμελήτρια της
έκθεσης Μίνα Μωραΐτου, τις ακόλουθες ημερομηνίες
και ώρες:
Δευτέρα,
16/10/2017, Πέμπτη, 19/10, 9/11 & 16/11/2017 στις 16:00.
Σάββατο,
18/11/2017 στις 12:00.
