ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΟΥ ΚΑΘΗΓΗΤΗ ΚΩΣΤΑ Ε. ΜΠΕΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΩΣΤΑ ΕΥΑΓΓΕΛΑΤΟ
( από ομιλία του στην Αίθουσα « Αντώνης Τρίτσης» του ΠΟΔΑ )
Είχα την αγαθή τύχη να βιώσω συναισθήματα συγκίνησης και περηφάνιας για τον Κώστα Ευαγγελάτο. Βρισκόμουν στο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης του KAWAGUCHI-KO στην ομώνυμη πανέμορφη λίμνη , στους πρόποδες του ιερού βουνού των Ιαπώνων FUJI.
Με είχε συνοδεύσει ο διακεκριμένος συνάδελφος μου HIDEO NAKAMURA, καθηγητής της πολιτικής δικονομίας στο πανεπιστήμιο WASEDA του Τόκυο, επίτιμος διδάκτωρ του πανεπιστημίου Αθηνών και επίτιμος δημότης Αθηναίων. Με δική του προτροπή προσέφερα ένα ωραίο χαρακτικό έργο του Κώστα Ευαγγελάτου στο διευθυντή αυτού του λαμπρού μουσείου σύγχρονης τέχνης κ. ADDACHI. Εκείνος , καθώς αντίκρυσε το χαρακτικό του Κώστα, με αυθόρμητο ενθουσιασμό παρατήρησε πως πρόκειται για έργο με εσωτερική δύναμη, καθώς και για καλλιτέχνη με μεγάλο ταλέντο τόσο στην έμπνευση, όσο και στην εκτέλεση της δημιουργίας του λέγοντας επιγραμματικά: «το έργο του Ευαγγελάτου , στη σύλληψη του, μεταδίδει εσωτερικό μήνυμα. Και στην εκτέλεση του προδίδει τρυφερότητα επιμέλειας και υπομονής.».
Και ποιός είναι ο πυρήνας αυτού του μηνύματος; Για την τεκμηρίωση της απάντησης σ΄ αυτό το ερώτημα, μας διευκολύνει η ευαίσθητη ποίηση του. Γράφει στην ποιητική συλλογή του Η Ροπή της Μνήμης:
Καταμετρώ σαν λογιστής / Τα φωτεινά χαμόγελα των κρίνων / Τα τρυφερά αγγίγματα των ρόδων / Τα πένθιμα σφυρίγματα των λύκων. / Καταμετρώ τα βλέφαρα, τα πόδια, τα κεφάλια κι ανέμελος διδάσκω μια νέα λογιστική / που παραλύει αθροίσεις και ισοζύγια.
Αυτή η διαλεκτική σύνθεση τρυφερής λογιστικής απαρίθμησης της ομορφιάς της φύσης, αντάμα με τα πένθιμα ουρλιαχτά των λύκων, διαρρέει τη σύνθεση της ποιητικής εξομολόγησης και της εικαστικής κατάθεσης του.
(Στις φωτό σχέδια του Κώστα Ευαγγελάτου για την μνημειώδη έκδοση του ΚΩΣΤΑ Ε. ΜΠΕΗ, Η ΔΙΚΗ ΤΟΥ ΣΩΚΡΑΤΗ, ΩΡΑ ΑΠΙΕΝΑΙ, η οποία κυκλοφόρησε στην Ελληνική, Αγγλική, Γαλλική, Γερμανική και Ιαπωνική γλώσσα).
