ΜΟΥΣΕΙΟ ΣΟΛΩΜΟΥ / Ο Σπύρος Σαμοΐλης στην Εταιρεία Κερκυραϊκών Σπουδών / «Η εμπειρία από τη μελοποίηση του «Λάμπρου» του Διονυσίου Σολωμού»

ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΚΕΡΚΥΡΑΪΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ

ΜΟΥΣΕΙΟ ΣΟΛΩΜΟΥ

Μελοποιώντας τον Διονύσιο Σολωμό

Ο Σπύρος Σαμοΐλης στην Εταιρεία Κερκυραϊκών Σπουδών

Ομιλία του συνθέτη Σπύρου Σαμοΐλη, με θέμα: «Η εμπειρία από τη μελοποίηση του «Λάμπρου» του Διονυσίου Σολωμού» θα πραγματοποιηθεί στην αίθουσα εκδηλώσεων της Εταιρείας Κερκυραϊκών Σπουδών (Μουσείο Σολωμού, Μουράγια) την Τετάρτη 30 Μαρτίου 2011 και ώρα 20.00, στα πλαίσια της εκδήλωσης: «Μελοποιώντας τον Διονύσιο Σολωμό».

Θ’ ακουστούν επίσης αποσπάσματα του έργου από τη σοπράνο Ροζαλίντα Πουλημένου, τον τενόρο Ανδρέα Μιχαλόπουλο και τον βαρύτονο Παναγιώτη Πράτσο. Η είσοδος είναι ελεύθερη.

Η πρώτη απόπειρα του Διονυσίου Σολωμού για τη σύνθεση του ποιητικού έργου «Λάμπρος» τοποθετείται περί το 1823 ή 1824 στη Ζάκυνθο. Η πιο καλή στιγμή στη γραφή του «Λάμπρου» τοποθετείται μετά το 1830, παράλληλα με τον «Κρητικό» και τους «Ελεύθερους Πολιορκημένους». Ο «Λάμπρος» είναι έργο κατεξοχήν ρομαντικό (υπερβολή, πάθη, θάνατοι, αυτοκτονίες, φαντάσματα, αιμομιξία), σκοπίμως ημιτελές, με το οποίο προετοιμάστηκε ο ύστερος εθνικός Σολωμός. Επιγραμματικά, ο Λάμπρος, σύμφωνα με την υπόθεση, υπόσχεται ότι θα στεφανωθεί την δεκαπεντάχρονη Μαρία και κάνει μαζί της μία κόρη και τρεις γιους. Τα παιδιά κλείνονται σε ορφανοτροφείο κι η Μαρία ζει 15 χρόνια στο σπίτι του Λάμπρου αστεφάνωτη, ενώ ο Λάμπρος πολεμά κάποια στιγμή κι εναντίον του Αλή Πασά. Εκεί γνωρίζει έναν νέο Τούρκο, που τελικά του εμπιστεύεται ένα μυστικό, ότι είναι κόρη, και ζητά να βαπτιστεί. Ο Λάμπρος ερωτεύεται βαθιά αυτή την κόρη, ώσπου ανακαλύπτει από διάφορα σημάδια ότι είναι η δική του κόρη. Σε μία βαρκάδα μαζί με τον πατέρα της, παραμονή του Πάσχα, η κόρη πέφτει στα νερά μιας λίμνης και πνίγεται, χωρίς να βοηθηθεί από τον πατέρα της, κι ο Λάμπρος επιστρέφει στο σπίτι του. Το βράδυ της Λαμπρής, η θεία δίκη του στέλνει εναντίον του από το μνήμα τα τρία αρσενικά του παιδιά. Η Μαρία, κάτω από το βάρος τόσων συμφορών, ζητά τουλάχιστον να στεφανωθεί με τον Λάμπρο, κι εκείνος το υπόσχεται Όμως, φεύγει και γκρεμίζεται σε λίγο από ένα βράχο, εκεί που είχε καταποντιστεί η θυγατέρα του. Σε λίγο, πνίγεται στη λίμνη κι η Μαρία, τρελή πλέον αλλά γεμάτη χαρά ότι μέσα στο νερό υπάρχει ένας άλλος κόσμος.